Τα τελευταία χρόνια η Πλαστική Χειρουργική έχει γνωρίσει ραγδαία άνθηση. Σχεδόν όλοι έχουμε στο στενό ή ευρύτερο κύκλο μας κάποιον που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχει δεχθεί τις υπηρεσίες της Αισθητικής Ιατρικής ή Χειρουργικής.
Ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς το κοινό να έχει εξοικειωθεί βαθμιαία με τις παρεμβάσεις αυτές, εντούτοις επικρατεί ευρέως μια εσφαλμένη αντίληψη που συχνά ταυτίζει την Πλαστική Χειρουργική με την υπερβολή, θεωρώντας την συνώνυμο του αφύσικου αποτελέσματος.
Κι όμως, δεν είναι έτσι!
Η πλειοψηφία των αισθητικών παρεμβάσεων συντήρησης σε πρόσωπο και σώμα αποσκοπούν (ή οφείλουν να αποσκοπούν) σε ένα αποτέλεσμα που θα αποκαθιστά τα φυσικά χαρακτηριστικά της ενδιαφερόμενης, κάνοντάς την να μοιάζει νεότερη. Από την άλλη μεριά, όταν αναφερόμαστε σε σωματικές δυσμορφίες που επηρεάζουν ψυχολογικά τον ενδιαφερόμενο, στόχος της κάθε παρέμβασης είναι η αποκατάσταση της ασυμμετρίας ή ατέλειας με τρόπο φυσικό, που θα επιφέρει και τη συνεπακόλουθη ψυχολογική ισορροπία.
Στην περίπτωση της αποκατάστασης των συνεπειών του γήρατος, τυπικό παράδειγμα «πειραγμένου», αφύσικου αποτελέσματος είναι το “Mephisto-look” μετά από μια θεραπεία μπότοξ στην περιοχή του μετώπου. Πρόκειται για την εικόνα με τη γωνία του φρυδιού υπερβολικά ανασηκωμένη, όπου η γυναίκα μοιάζει με τον Μεφιστοφέλη, δηλαδή τον κατά Γκαίτε Εωσφόρο. Η συγκεκριμένη «δυσμορφία» μπορεί εύκολα να αποφευχθεί εαν ο θεράπων γνωρίζει καλά την ανατομία του προσώπου και διαθέτει το κατάλληλο αισθητικό κριτήριο. Άλλο τυπικό δείγμα αφύσικου look είναι το παλαιού τύπου face- lift, στο οποίο η περίσσεια δέρματος του προσώπου τραβιόταν προς τα πίσω, αντί προς τα πάνω. Το face-lift είναι κατ’ ουσίαν μια επέμβαση αποκατάστασης της χρόνιας άσκησης της βαρύτητας στο πρόσωπό μας, συνεπώς η ανόρθωση των πτωτικών ιστών οφείλει να είναι αντιβαρυτηδική, από κάτω προς τα πάνω και όχι από μπρος προς τα πίσω. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, όταν δηλαδή το δέρμα τραβιχτεί προς τα πίσω, προκύπτουν προσωπεία σαν αυτά γνωστών Ελλήνων και ξένων διασημοτήτων, που αναγνωρίζονται ως «παρατραβηγμένα».
Στις νεότερες ηλικίες τυπικό δείγμα υπερβολής είναι τα υπερδιογκωμένα χείλη τύπου «ροφού». Σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει το «θέλει δυο για να χορέψεις ταγκό»: υπαίτιοι για μια τέτοιου τύπου παραμόρφωση είναι τόσο η ενδιαφερόμενη, που την επιζητά, όσο και ο θεράπων ιατρός, ο οποίος στερείται του αισθητικού κριτηρίου, του επαγγελματισμού και της ευσυνειδησίας ώστε να αρνηθεί να γίνει συνυπεύθυνος ενός τόσο ακαλαίσθητα αφύσικου αποτελέσματος.
Φυσικά, σε κάθε τέτοια παραμόρφωση αντιστοιχούν δεκάδες άλλες παρεμβάσεις με διακριτικά και καλαίσθητα αποτελέσματα, που επιτυγχάνονται όταν ο ιατρός χρησιμοποιεί την ορθή ποσότητα, την κατάλληλη ποιότητα υλικού και τη σωστή τεχνική. Στην αυξητική στήθους, π.χ., ο Πλαστικός οφείλει να λαμβάνει υπόψιν τις διαστάσεις και το σωματότυπο της κάθε γυναίκας, προκειμένου το τελικό αποτέλεσμα να είναι αρμονικό και φυσικό.
Η ταύτιση της Πλαστικής Χειρουργικής με την υπερβολή οφείλεται σε μια μειοψηφία μεμονωμένων μεν, αλλά εντυπωσιακά αλλοιωμένων περιστατικών, τα οποία δυστυχώς εντυπώνονται εύκολα στη συνείδηση του κοινού. Εντούτοις, η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που ανατρέχουν στη βοήθεια της βελόνας ή του νυστεριού του Πλαστικού Χειρουργού επιτυγχάνουν τη συμμετρία και την αρμονία που επιζητούσαν χωρίς καμία απολύτως παραμόρφωση.
Επιλέγοντας τον κατάλληλο Ιατρό, είναι στο χέρι σας να καταφέρετε να ανανεωθείτε και σεις με το φυσικότερο δυνατό τρόπο!
