Οι μόδες έρχονται και παρέρχονται, αλλά όταν αφορούν αλλαγές που συντελούνται στο σώμα μας, συχνά καθίστανται ανεξίτηλες.
Η επιμήκυνση του λοβίου του ωτός διενεργείται με σταδιακό 'stretching' (διάταση), είτε με κυκλικά σκουλαρίκια διαδοχικά μεγαλύτερης διαμέτρου, είτε με έναν κώνο που σταδιακά μπαίνει βαθύτερα εντός του λοβίου. Όταν η διάταση υπερβεί το 1,5 εκ. περίπου, η κατάσταση καθίσταται μη-αναστρέψιμη, μιας και οι ιστοί έχουν πια υπερβεί το όριο ελαστικότητάς τους και μεταπίπτουν σε κατάσταση χάλασης.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το κρέμασμα των λοβίων, σε περίπτωση που κάποιος αποφασίσει να αφαιρέσει το σκουλαρίκι, μια εικόνα όχι ιδιαίτερα ευχάριστη, που μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αναζήτηση εργασίας και σε άλλους κοινωνικούς τομείς.
Η χειρουργική διόρθωση της εν λόγω δυσμορφίας είναι μια ανώδυνη διαδιακασία που διενεργείται υπό τοπική αναισθησία και κρατά περίπου 30'. Ουσιαστικά συνίσταται στην αφαίρεση του πλεονάζοντος ιστού, την αποεπιθηλιοποίηση ('ξύσιμο') του κεντρικού τμήματος και την επανασυρραφή του εναπομείναντος λοβίου. Τα ράμματα μένουν για 6-7 ημέρες, ενώ η τομή μετά το τρίμηνο είνα πρακτικά δυσδιάκριτη.
( διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ )
