Η εγκυμοσύνη και η επακόλουθη μητρότητα θεωρούνταν ανέκαθεν, όχι αδίκως, το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή μιας γυναίκας. Όταν γεννιούνται τα παιδιά μας ένα μέρος του εαυτού μας ξαναγεννιέται. Μέσα από τα μάτια τους βλέπουμε όλα τα πράγματα σαν καινούργια, ακόμα και εκείνα που έχουμε δει πολλές φορές. Υπάρχει ένας τομέας, όμως, στον οποίο οι μητέρες πληρώνουν το αντίτιμο για την χαρά που τους προσφέρουν τα παιδιά, και αυτός δεν είναι άλλος από το σώμα τους.
Πολλές φορές μετά την κύηση το δέρμα γύρω από την κοιλιά, το στήθος και γενικότερα το σώμα δεν είναι το ίδιο όπως ήταν πριν από την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό. Πολλές γυναίκες αισθάνονται άνετα και δέχονται τις σωματικές αλλαγές που έρχονται με την κύηση και τον τοκετό. Ωστόσο, άλλες βρίσκονται προ εκπλήξεως και αναζητούν τρόπους για να ξαναποκτήσει το κορμί τους τη νεανική φόρμα που είχε προ της εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η πλαστική χειρουργική μπορεί να δώσει την απάντηση. Οι δύο πιο συνήθεις περιοχές του σώματος για πλαστική χειρουργική μετά την εγκυμοσύνη είναι αυτές που αλλάζουν πιο δραματικά, δηλαδή το στήθος και η κοιλιά.
Ο μαστός μεγεθύνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, με αποτέλεσμα το υπερκείμενο δέρμα να διατείνεται. Στις γυναίκες που δεν έχουν αρκετά ελαστικό δέρμα, όταν το στήθος επανέλθει στο φυσικό του μέγεθος η περίσσεια δέρματος παραμένει και γίνεται φανερή. Εάν ο μαστός χάσει επιπλέον όγκο μετά την εγκυμοσύνη (ατροφία μετά τον τοκετό), πράγμα συχνό, τότε αυτή η περίσσεια δέρματος είναι ακόμα μεγαλύτερη, οπότε το στήθος φαίνεται χαλαρό. Το αποτέλεσμα είναι σαν να φοράει κανείς ένα σουτιέν το οποίο είναι ένα μέγεθος μεγαλύτερο. Η λύση: ανόρθωση μαστού (μαστοπηξία), μια χειρουργική επέμβαση που αναδιαμορφώνει το μαστό και αναδιανέμει το δέρμα που τον καλύπτει, αφαιρώντας μέρος αυτού. Η αυξητική και η μειωτική στήθους είναι επίσης κοινές χειρουργικές επεμβάσεις μετά την εγκυμοσύνη και συχνά συνδυάζονται με την ανόρθωση του μαστού.
Η πιο συχνή, όμως, χειρουργική επέμβαση μετά τον τοκετό είναι η κοιλιοπλαστική. Κατά την εγκυμοσύνη συμβαίνει στην κοιλιά η ίδια διάταση δέρματος που συμβαίνει και στο στήθος, μόνο που εδώ είναι πολλαπλάσια. Σε πολλές περιπτώσεις το αδυνάτισμα και η γυμναστική δεν μπορούν να αναστρέψουν την κατάσταση. Τότε η κοιλιοπλαστική, κατά την οποία αφαιρείται η περίσσεια δέρματος και συμπλησιάζονται οι κοιλιακοί μυς, είναι η ενδεδειγμένη λύση. Η επέμβαση μπορεί να συνδυαστεί με λιποαναρρόφηση, η οποία δεν είναι μέθοδος αδυνατίσματος, αλλά αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την τοπική συσσώρευση λίπους που ανθίσταται στη δίαιτα και την άσκηση.
Άλλες επεμβάσεις ‘συσφιγκτικού’ χαρακτήρα για περιοχές με χαλάρωση είναι η βραχιονοπλαστική και η ανόρθωση μηρών και γλουτών.
Η απόφαση για το αν θα διενεργηθεί μια πλαστική χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να λαμβάνεται συνειδητά, κατόπιν ωρίμου σκέψης και αφού έχει παρέλθει ένα εύλογο χρονικό διάστημα από τον τοκετό. Ο ιατρός θα πρέπει να βοηθήσει σ’ αυτό.
Αρχικά θα πρέπει να συζητηθεί αν η υποψήφια είναι κατάλληλη για χειρουργική επέμβαση. Οι γυναίκες που είναι πολύ υπέρβαρες, οι βαριές καπνίστριες και εκείνες με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό είναι πιθανόν να αποκλειστούν.
Οι περισσότεροι γιατροί παροτρύνουν τις ασθενείς να κάνουν μια πλαστική χειρουργική επέμβαση αφού έχουν ολοκληρώσει τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, μιάς και μια επόμενη εγκυμοσύνη θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στο τελικό αποτέλεσμα. Παρόλαυτα, κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Βεβαιωθείτε ότι έχετε συλλέξει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε για την επέμβαση που σας ενδιαφέρει. Ενημερωθείτε για πιθανές επιπλοκές, πιθανό μετεγχειρητικό πόνο ή άλλους περιορισμούς κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο. Τέλος, θα πρέπει να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες. Ζητούμενο κάθε αισθητικής επέμβασης είναι η βελτίωση και όχι η απόλυτη τελειότητα. Στατιστικά οι ασθενείς με ρεαλιστικές προσδοκίες είναι οι πιο ικανοποιημένες. Άλλωστε, ‘εχθρός του καλού είναι το τέλειο’.
