ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΕΛΙΑΣ

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας και συνεπώς, είναι λογικό η αφαίρεση ελιάς (εκτομή σπίλων) και άλλων μορφωμάτων (π.χ. κύστεων και επιθηλιωμάτων) να είναι μια πολύ συχνά διενεργούμενη διαδικασία.

Στις καλοήθεις δερματικές βλάβες κατατάσσονται, μεταξύ άλλων, οι σπίλοι (ελιές), τα θηλώματα, τα λιπώματα, οι (συνήθως καλοήθεις) υπερκερατωσικές βλάβες και οι διαφόρων τύπων κύστεις, η εκτομή των οποίων γίνεται υπό τοπική αναισθησία για αισθητικούς ή προληπτικούς λόγους.

Οι συνηθέστερες κακοήθεις βλάβες του δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό επιθηλίωμα (BCC), το ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα (SCC) και το μελάνωμα (mal-mel).

Η χειρουργική εκτομή σε υγιή όρια σε αυτές τις περιπτώσεις είναι επιτακτική. Στις δυο πρώτες περιπτώσεις συνήθως η εκτομή δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα, ενώ το μελάνωμα ενδέχεται να χρειαστεί περαιτέρω έλεγχο και συμπληρωματική θεραπεία (ευρεία εκτομή ή/και λεμφαδενικό καθαρισμό).

Συνήθως οι μικρές σε μέγεθος βλάβες συρράπτονται άμεσα, οι μεσαίου μεγέθους απαιτούν την κινητοποίηση γειτονικών ιστών υπό τη μορφή τοπικών κρημνών, προς κάλυψη του ελλείμματος που αφήνει η αφαίρεση της βλάβης, ενώ οι μεγαλύτερες βλάβες ίσως χρειαστούν ακόμα και μερικού ή ολικού πάχους δερματικά μοσχεύματα (του ίδιου του ασθενούς) ή μακρινούς κρημνούς , προκειμένου να καλυφθεί το κενό που αφήνει η εκτομή της βλάβης.

Η ειδοποιός διαφορά του Πλαστικού Χειρουργού συγκριτικά με τις άλλες, συναφείς Ιατρικές Ειδικότητες, είναι ότι μόνο αυτός έχει λάβει τη σχετική εκπαίδευση προκειμένου να αφαιρέσει την οποιαδήποτε δερματική βλάβη με το μικρότερο δυνατό λειτουργικό και αισθητικό κόστος για τον/ την ασθενή.